نقد و بررسی پودر کلد و کاف شب فلوسیپ
پودر کلد و کاف شب فلوسیپ جهت جلوگیری از علائم سرماخوردگی، درد عضلانی و تب و سرفه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محصول با طعم عسل و لیمو به عنوان یک پودر تقویت سیستم ایمنی مناسب استفاده کودکان و بزرگسالان است. اما قبل از مصرف فلوسیپ لازم است نکاتی را بدانید.
ویژگی های پودر کلد و کاف شب فلوسیپ
- بهبود علائم سرماخوردگی، تب و لرز، سر درد و درد‌های عضلانی
- حاوی استامینوفن، فنیل افرین و دیفن هیدرامین
- ضد سرفه، ضد درد، ضد احتقان
چطور مصرف کنیم
محتویات یک ساشه را در یک لیوان آب داغ ریخته، به خوبی هم زده و جرعه جرعه میل نمایید.
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می‌کند، اما میزان مصرف کلی دارو به شرح زیر است:
در بزرگسالان و کودکان بالاتر از 12 سال، هر 4 یا 6 ساعت یک ساشه مصرف شود.
مصرف در کودکان کمتر از 12 سال توصیه نمی‌شود.
لطفا دقت کنید
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری فورا آن را میل کنید.
اگر زمان مصرف نوبت بعدی رسیده بود، فقط آن نوبت را مصرف کرده و از دو برابر کردن مقدار پودر کلد و کاف روز فلوسیپ خودداری کنید.
دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد و دور از رطوبت نگهداری کنید.
از مصرف بیش از حد دارو. خودداری کنید.
دارو دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
موارد احتیاط
این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی، کم شدن هوشیاری و گیجی در برخی افراد شود. از این رو در زمان استفاده از وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند، فلوسیپ کلد و کاف را استفاده نکنید.
در صورت عدم بهبودی سرفه به مدت بیش از 7 روز از شروع مصرف دارو یا مشاهده تب بالا، سر درد مداوم یا گلو درد با پزشک خود مشورت نمایید.
مصرف همزمان این دارو با داروهای کنترل کننده اشتها باید با احتیاط انجام شود.
مصرف همزمان محصول با سایر داروهای حاوی استامینوفن امکان مسمومیت دارد.
موارد لازمی که قبل از مصرف پودر کلد و کاف شب فلوسیپ لازم است بدانیم
از آنجایی که این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود و ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته در کودک شیرخوار شود، قبل از استفاده با پزشک مشورت شود.
مصرف همزمان پودر فلوسیپ در بیماران تحت درمان با داروهای مهار کننده منوآمین اکسیداز و بیماران با سابقه کبد و کلیه ممنوع است.
افراد مسن پس از استفاده از این محصول، نسبت به عوارض آن بیشتر حساس می‌شوند.
مصرف این دارو در دوران بارداری باید با نظر پزشک معالج انجام گیرد.
تداخل دارویی
داروهایی همچون بتابلورکرها، ایندومتاسین، ایزونیازید، مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز و داروهای ضد افسردگی اثرات ناخواسته این دارو را افزایش می‌دهند.
مصرف با داروهای ضد انعقاد خون ممکن است احتمال بروز خونریزی و ضربان نامنظم قلب را افزایش دهد.
بروموکریپتین یا هیدانتویین‌ها اثرات ناخواسته دارو را افزایش می‌دهند.
